Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 490-480 πΧ

v  Η ήττα των Περσών στον Μαρα­θώνα προκάλεσε μεγάλη δυσαρέ­σκεια στην Περσία.

v  Ο βασιλιάς Ξέρξης, γιος του Δαρείου, οργάνω­σε μεγάλη εκστρατεία και ανέλαβε ο ίδιος την αρχηγία.

v  Στην Ελλάδα, όταν έγινε γνωστή η δύναμη της περσικής στρατιάς, προκλήθηκε πανικός.

v  Ήδη, όμως, οι Έλληνες, επειδή υποψιάζονταν τις περσικές προθέσεις, είχαν αποφασίσει από το προηγούμενο έτος (συνέδριο Ισθμού, 481 π.Χ.) να αμυνθούν ενωμένοι σε περίπτωση εισβολής.

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

1.  Στο μεταξύ ο Ξέρξης προχω­ρούσε μέσω Θράκης και Μακεδο­νίας χωρίς να συναντήσει κανένα εμπόδιο. Την κίνηση του συνόδευε και ο στόλος, πλέοντας στο Αιγαίο.

2.  Στα στενά των Θερμοπυλών, το 480 π.Χ., επέλεξαν οι Έλληνες να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες. Ο ελληνικός στόλος, για να εμποδί­σει περσική απόβαση, έπλευσε στο Αρτεμίσιο της Εύβοιας.

3.  Ο Ξέρξης, φθάνοντας στις Θερμοπύλες, ζήτησε από τον αρχηγό των Ελλή­νων Λεωνίδα, βασιλιά της Σπάρ­της, να παραδώσει τα όπλα. Η αυ­θόρμητη απάντηση του «μολών λαβε» (έλα να τα πάρεις) επρό­κειτο να μείνει στην ιστορία ως διαχρονικό δείγμα απαράμιλλης γενναιότητας.

4.  Οι προσπάθειες των Περσών να καταβάλουν την αντί­σταση των Ελλήνων απέτυχαν.

5.  Από τη δύσκολη θέση έβγαλε τους Πέρσες ο Εφιάλτης, κάτοικος της περιοχής, ο οποίος τους οδήγησε από ένα μονοπάτι στα νώτα των Ελλήνων.

6.  Πριν ολοκληρωθεί η κύ­κλωση, ο Λεωνίδας έδωσε εντολή στους συμπολεμιστές του να απο­χωρήσουν. Έμειναν με τη θέλησή τους 700 Θεσπιείς που έπεσαν μα­ζί με τους 300 Σπαρτιάτες.

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

1.  Ο Ξέρξης προχώρησε και έφθασε στην Αθήνα, την οποία είχαν εγκαταλείψει οι περισσότε­ροι κάτοικοί της. Ο ελληνικός στόλος άφησε το Αρτεμίσιο και στάθηκε στο στενό της Σαλαμί­νας.

2.  Εκεί, με πρόταση του μεγαλοφυούς στρατηγού των Αθηναίων Θεμιστοκλή, αποφασίστη­κε να γίνει η σύγκρουση με τον περσικό στόλο.

3.  Οι Πέρσες στον περιορισμένο χώρο δε θα μπορούσαν να παρατάξουν όλη τους τη δύνα­μη.

4.  Όταν δόθηκε το σύνθημα της επίθεσης, τα ελληνικά πλοία επιτέθηκαν με ορμή και κατά­φεραν να κυριαρχήσουν.

5.  Όταν τελείωσε η ναυμαχία, ο χώρος είχε καλυφθεί από τα συντρίμμια των περσικών πλοί­ων.

6.  Ο Ξέρξης εγκατέλειψε την Ελλάδα. Άφησε, όμως, πίσω του τον στρατηγό Μαρδόνιο με αρκετές χιλιάδες στρατό να συνεχίσει την προσπάθεια.

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΛΑΤΑΙΩΝ

v  Ο Μαρδόνιος κατευθύνθηκε προς τη Θεσσαλία για να ξεχειμωνιάσει. Από εκεί προσπάθη­σε με υποσχέσεις να πάρει με το μέρος του τους Αθηναίους.

v  Οι Αθηναίοι αρνήθηκαν.

v  Στις αρ­χές του καλοκαιριού του 479 π.Χ. ο Μαρδόνιος εισέβαλε ξανά στην Αθήνα. Βρήκε, όμως, την πόλη έρημη. Βάδισε τότε προς τις Πλαταιές.

v  Εκεί αποφάσισε να δώσει τη μάχη (479 π.Χ.). Οι Έλληνες υπό τον Σπαρτιάτη βασιλιά Παυσανία πέτυχαν ολοκληρωτική νίκη.

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΜΥΚΑΛΗΣ

Την ίδια ημέρα που έγινε η μάχη των Πλαταιών, λέγεται ότι ένας άλλος Σπαρτιάτης, ο Λεωτυχίδης, νίκησε τα υπολείμματα του περσικού στόλου στα ανοικτά της Μυκάλης. Η μεγάλη σύγκρουση Ελλήνων και Περσών είχε λάβει τέλος.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

      Οι επικές αυτές συγκρούσεις ματαίωσαν την επεκτατική πολιτική των Περσών.

      Πολλές ελλη­νικές πόλεις της Μικρός Ασίας ανέκτησαν την ελευθερία τους.

      Οι νίκες τόνωσαν την αυτοπε­ποίθηση των Ελλήνων.

      Ένας άνεμος δημιουργίας έπνευσε και μια νέα περίοδος ανέτειλε.

      Οι Έλληνες επιδόθηκαν σε έργα ειρήνης και προόδου, που κινούν έως σήμερα τον θαυμασμό.