ΣΥΝΔΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ, Αρχαία Β' Γυμνασίου

Οι προτάσεις ή οι όροι των προτάσεων μπορούν να συνδέονται με τους εξής τρόπους :  

Α) Παρατακτική ή κατά παράταξη σύνδεση 
Στην παρατακτική σύνδεση δύο ή περισσότερες όμοιες προτάσεις ή όροι πρότασης συνδέονται μεταξύ τους με τους παρατακτικούς συνδέσμους. 
π.χ. Μανθάνετε καί λέγετε. 

Οι παρατακτικοί σύνδεσμοι είναι οι εξής :

Συμπλεκτικοί σύνδεσμοι	τέ, καί, οὒτε, μήτε, οὐδέ, μηδέ
Αντιθετικοί σύνδεσμοι	μέν, δέ, μέντοι, ὃμως, ἀλλά, ἀλλά μήν, καί μήν,ού μήν ἀλλά, καίτοι
Διαζευκτικοί σύνδεσμοι	ἢ, ἢτοι, είτε, ἐάντε, ἂντε, ἢντε
Συμπερασματικοί     σύνδεσμοι	ἂρα, γοῦν,δή,δῆτα, οὖν, οὐκοῦν, οὒκουν, τοιγαροῦν, τοιγάρτοι, τοίνυν, ὣστε
Αιτιολογικοί σύνδεσμοι	γάρ, ὡς, ἐπεί

Β) Υποτακτική ή καθ’ υπόταξη σύνδεση 
Υποτακτική σύνδεση έχουμε ανάμεσα σε μία κύρια και σε μία δευτερεύουσα πρόταση ή ανάμεσα σε δύο δευτερεύουσες προτάσεις οι οποίες δεν έχουν τον ίδιο συντακτικό ρόλο, αλλά η μία εξαρτάται από την άλλη. 
Στην υποτακτική σύνδεση δύο ή περισσότερες προτάσεις ή όροι πρότασης συνδέονται μεταξύ τους με τους υποτακτικούς συνδέσμους, καθώς και με αναφορικές ή ερωτηματικές αντωνυμίες και με αναφορικά ή ερωτηματικά επιρρήματα. 

π.χ. Λέγω ταῦτα, ἳνα ὑμεῖς ἀκούητε.

Οι υποτακτικοί σύνδεσμοι είναι οι εξής :

Ειδικοί	ὃτι, ὡς
Ενδοιαστικοί	μή, μή οὐ
Αιτιολογικοί	ὡς,ὃτι,διότι, ἐπεί, ἐπειδή, ὃτε,ὁπότε
Τελικοί	ἳνα, ὃπως, ὡς
Συμπερασματικοί	ὣστε, ὡς
Υποθετικοί	εἰ, ἐάν, ἂν, ἢν
Εναντιωματικοί	εἰ καί, ἐάν καί, ἂν καί, ἢν καί
Παραχωρητικοί	καί εἰ, καί ἐάν, καί ἂν, καί ἢν
Χρονικοί	ὡς, ὃτε, ὁπότε, ἐπεί, ἐπειδή, ἓως,  ἒστε,ἂχρι, μέχρι, ἡνίκα, ὁπηνίκα,  πρίν, ὁσάκις, ὁποσάκις

Γ) Ασύνδετο σχήμα 
Ασύνδετο σχήμα έχουμε όταν δύο ή περισσότεροι όροι ή προτάσεις που συνδέονται μεταξύ τους χωρίζονται μόνο με κόμμα και δεν έχουμε καθόλου συνδέσμους. Με το ασύνδετο σχήμα ο λόγος γίνεται πιο ζωηρός και παραστατικός. 
π.χ. Παύσομαι κατηγορῶν · ἀκηκόατε, ἑοράκατε, πεπόνθατε, ἒχετε, δικάζετε.

ΑΣΚΗΣΗ ΕΜΠΕΔΩΣΗΣ
Να αναγνωρίσετε τον τρόπο σύνδεσης των παρακάτω προτάσεων και να υπογραμμίσετε τους συνδέσμους :

• Ὃταν τό τῆς ἱστορίας ἦθος άναλαμβάνῃ τις, ἐπιλαθέσθαι χρή πάντων τῶν τοιούτων.
• Ἐπεί δέ ούκ ἐπείθετο, πρός τούς δικαστάς ἢγαγε.
• Οὐδέν ἡ μήτηρ αὐτῶν λυπεῖται, ἀλλά θάλλει μᾶλλον καί γλυκίων γίνεται.
• Ὁ γάρ θάνατος τῆς μέν ἀπολαύσεως ἀπάγει, πρός δέ τάς εὐθύνας ἂγει.
• Ἀνήρ πονηρός δυστυχεῖ, καί ἂν εὐτυχής ᾖ.
• Ἐγώ ἀναιδής οὐτ 'εἰμί οὒτ' ἂν γενοίμην.
• Φοβοῦμαι μή οὐ δυνηθῶ διά τήν ἀπειρίαν δηλῶσαι.
• Ἐάν ὑμεῖς ταῦτα πράξητε, εὐθύς ὑμῖν στρατιώτας πέμψομεν.
• Συμβάλλοντες τάς ἀσπίδας ἐωθοῦντο, ἐμάχοντο, ἀπέκτεινον, απέθνῃσκον.
• Ἒλεγε ὃτι οὗτος κακός οἰωνός ἐστί.

Πηγή: http://www.e-philologika.edu.gr/2013/04/blog-post_3095.html