Μοντερνισμός και παράδοση στην ελληνική ποίηση: Μοντερνισμός

 
 

Ζωρζ Μπρακ,  η κιθάρα, 1909-10, Tate Modern

ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΠΟΙΗΣΗ: ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ

Ο μοντερνισμός είναι ένα πνευματικό κίνημα που άκμασε στις αρχές του 20ου αιώνα, ιδιαίτερα μετά τον Α ́ Παγκόσμιο Πόλεμο, αμφισβήτησε τους παραδοσιακούς κανόνες και ανανέωσε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας (τέχνη, επιστήμη, τρόπο ζωής).

Ο ελληνικός μοντερνισμός

Εμφανίζεται στην Ελλάδα με τους ποιητές της Γενιάς του ̓30, οι εκπρόσωποι της οποίας εισήγαγαν νέα πρωτοποριακά ρεύματα στη λογοτεχνία και ανανέωσαν την ελληνική παράδοση.

Βασικοί εκπρόσωποι: Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος, Νικηφόρος Βρεττάκος.

Βασικά χαρακτηριστικά

Η χρήση των μύθων και της ιστορίας και η μεταφορά τους στο παρόν, δηλαδή μέσα από τους μύθους και την ιστορία οι μοντερνιστές εκφράζουν σύγχρονες εμπειρίες.

Ιδιαίτερα σκοτεινό, υπαινικτικό περιεχόμενο (σύμβολα, πολυσημία λέξεων)

Απουσία λογικής αλληλουχίας: τα νοήματα δεν ακολουθούν μια φυσική νοηματική σειρά, οι στίχοι μπορεί να μην έχουν καμιά νοηματική σχέση μεταξύ τους. Οι εικόνες διαδέχονται η μια την άλλη με το μηχανισμό του συνειρμού.

Ελεύθερος στίχος (χωρίς μέτρο και ομοιοκαταληξία, χωρίς σταθερό αριθμό συλλαβών σε κάθε στίχο, χωρίς στροφές), χρήση α ́ ρηματικού προσώπου

Τα παραθέματα και οι παραπομπές.

Καθημερινό λεξιλόγιο αλλά και χρήση λόγιων λέξεων. Χρησιμοποιούνται λέξεις ή φράσεις από οποιαδήποτε περιοχή του προφορικού ή γραπτού λόγου.

Προτάσεις ελλειπτικές ή αποσπασματικές, πρωτότυποι συνδυασμοί λέξεων